دو چهره و دو زبان

 رسول خدا(ص) فرمودند: در روز قیامت دو چهره ای را می آورند، یکی زبانش از پشت بیرون آمده و زبان دیگری از پیش رویش. از هر دو زبان آتش زبانه می کشد به طوری که شعله آتش تمام پیکرش را فرامیگیرد. آنگاه او را معرفی میکنند که این کسی است که در دنیا، دارای دو چهره و دو زبان بوده است و او در روز قیامت بدین صفت شناخته خواهد شد.

مردم چهار دسته هستند:

1- گروهی هم ایمان دارند و هم عمل صالح انجام می دهند که این گروه مومن هستند.

2- گروهی نه ایمان دارند و نه عملشان صالح است که این گروه کافرند.

3- گروهی ایمان دارند ولی عملشان صالح نیست که این گروه فاسقند.

4- گروهی ایمان ندارند ولی اعمالشان به ظاهر صحیح است که این گروه منافقند.

نمونه هایی از چهره های منافقانه:

1- دروغگویی: دروغگویی نوعی نفاق است.

2- خلف وعده: وعده می دهد اما عمل نمیکند.

3- خیانتکار: در ظاهر خود را امین نشان میدهد.

4- چاپلوسی

شنیدم که گوسفندی را بزرگی

رهانید از دهان و چنگ گرگی

شبانگه کارد بر حلقش بمالید

روان گوسفند از وی بنالید

که از چنگال گرگم در ربودی

بدیدم عاقبت گرگم تو بودی

از خصوصیت دیگر منافق در این روایت آمده است: (( افراد با ایمان غبطه می خورند ولی حسن نمی ورزند ولی منافق حسد می ورزد ولی غبطه نمیخورد.))  و از خصوصیات دیگر منافق: بسیار سخن می گوید و کمتر عمل میکند، بهانه جویی و اشکال تراشی می کند، پاشیدن تخم اختلاف و ناراحتی کردن دیگران.