بسم رب الشهدا
اگر خيال و خاطره اي آمد که شما را از «حال» خارج کند، شما آن را دنبال نکنيد و به دنبالش راه نيفتيد، اينها صور ذهنه اي هستند که از دنيا با خود آورده ايد، طوري نيست که مي آيد، اشکال وقتي پيدا مي شود که شما هم از آن ها استقبال مي کنيد. وگرنه مي آيد و چون شما تحويلش نگرفتيد مي رود.

اگر چشم انسان باز شود و فقط در نور وظيفه الهي عمل کند عملاً خود را دست خدا داده است و حجابهاي بين او و انوار الهي برطرف مي شود، ديگر زمان گذشته و آينده هم او را به خود مشغول نمي کنند.

دين الهي دقيقا همين کار را مي کند. يا دفع موانع مي کند يا رشد عوامل.

ادامه دارد....

روزي از بزرگي پرسيدند که چرا توبه ي آدم قبول شد و پس از آن عروج کرد. اما توبه ي ما قبول نمي شود و به جاي اينکه عروج کنيم در چاه هواي نفساني فرو مي رويم. اون عالم فرمودند: چون آدم، آدم بود.

براي آدم شدن دو تا کار بايد بکنيم

يکي اينکه رفع موانع بکنيم

دو اينکه رشد عوامل بکنيم

يکي از موانع روزمرگي است. در کتاب عبادت عاشقانه به اين مطلب اشاره شده. که گاهي همانند آن خر عصاري مي شويم که چشمش را صبح مي بستند و عصر که باز مي کردند با وجود آنکه کلي راه رفته بود خود را در جاي اول مي ديد چرا که اين همه راه را دور خود چرخيده بود.

مانع زمانمندي را با بيرون آمدن از خيالات گذشته و آرزوهاي آينده مي توان از سر راه برداشت

ادامه دارد.....

بسم الله

واقعا خدا کمک کنه.

جدي بايد تو اين آخر الزموني به حال هم ديگه دعا کنيم.